Andlit

Frá því ég fyrst man eftir mér, hef ág borðað andlit. Þá er ég auðvitað að tala um kindaandlit. Í mínum tveimur sambúðum hefur þó ekki oft reynt á það að setja slíkt í pottinn, heldur hefur mér iðulega verið boðið í slíkann hátíðarmat árlega, eða í kring um sláturvertíðina. Viktori þykir þetta slíkur herramannsmatur þannig að eftir heimboð hjá mömmu, ákvað ég að kaupa svið og hafa í matinn fyrir fjölskylduna. Ég fekk gersemin í krónunni og fór með heim, allskostar lukkuleg eftir tvær misheppnaðar tilraunir til að ná í hausana margumtöluðu. Loksins, þarna voru þeir. Fór með þá heim í vaskinn. Þegar ndlitin voru þiðnuð og tími til kominn að skella þeim í pottinn,,,, þá. Ómægod. Þetta andlit var ekki klofið í tvennt. Nefið hékk á sinninu og tannholdið var rifið. Ég dauðvorkenndi kindinni yfir því að hafa fundið hrikalega til þegar það gerðist, ef hún hefur þá verið á lífi! En allavega, ojbara, í pottinn með þig væna og ég heiti sjálfri mér því að borða herlegheitin aldrei meir. Ojbarasta svið!